Gizli sevdamsın kimselere söyleyemediğim,kendime bile söylemekten korktuğum,ölümüne yaşadığım sevdamsın...
Sen kimsin, nesin ki içime yer etmişsin birdaha gitmemecesine.İçimden atmak istiyorum kalbimin neresine yerleşmişsin ki seni kalbimden çıkarttığımda ölüm denilen korkutucu anı yaşıyorum.Vaarlığın aklımın yokluğu,yokluğun varlığımın yokluğu...
Ne tam varsın ne tam yoksun, senle senisizliği yaşamaktan sensizlikte seni yaşamaktan yoruldu artık bu yürek.Sana olan sevdam seninle değil sensiz daha büyük.Ulaşamamanın hırsıyla öyle büyüyor ki Leyla kıskanır oldu.
Bazen düşünüyorumda aslında sen diye bir şey yok galiba?Sen benim içimde,kalbimde kendimce var ettiğim bir hayalsin.Bunu artık anlayabiliyorum.Aslında gerçek sandığım sen;sen değilsin.Ben sana değil içimde var ettiğim hayale aşık olmuşum meğer.
Gizli sevda dedikleri KARA SEVDA olsa gerek.Bunun ne demek olduğunu sen beni sensizliğe terk ettiğin gün anladım.Kara sevda dedikleri bu olsa gerek;sevdiğine aldığı nefes kadar yaklaşmışken aslında ondan kilometrelerce uzaklaşmak birdaha kavuşamamacasına...
Sevda dedikleri geceler boyu ağlamakmış.Sesini duyurmak isteyipte duyuramamakmış.Herkese söylemek isteyipte kimseler bilmesin diye çabalamakmış.Sevda dedikleri gözyaşlarını kurutmakmış.
SEVDA dedikleri
SEVDİĞİNİ ONSUZ YAŞAMAYI
ÖĞRENMEKMİŞ KİMSESİZCE
SESSİZCE...